#heyddw: Shalom Roee Ben Yehuda

Kun je iets over jezelf vertellen? Waar kom je vandaan en hoe ben je begonnen met ontwerpen?

Mijn naam is Roee Ben Yehuda, ik ben 26 jaar oud en ik woon en studeer momenteel in Israël. Vorig semester studeerde ik als uitwisselingsstudent aan Design Academy Eindhoven, waar ik de minor Keramiek heb gevolgd.
 
Mijn passie voor ontwerpen heeft in de loop van de tijd verschillende vormen aangenomen. Het begon in mijn jeugd met mode. Ik verzamelde sneakers en wilde alles weten over merken en modeontwerpers, en begon uiteindelijk zelf een klein label. Een paar jaar later raakte ik geïnteresseerd in graffiti. Dit leidde tot een fascinatie voor grafisch ontwerpen en een baan als tijdschriftontwerper en kunstenaar. Maar na een paar jaar besloot ik op zoek te gaan naar een nieuwe manier om mezelf uit te drukken. Ik kreeg interesse in keramiek en leerde bij een plaatselijke studio over klei en aardewerk. Na al die verschillende disciplines wilde ik heel graag verder leren en een formele designopleiding doen, dus toen heb ik me voor een studie industrieel ontwerpen ingeschreven.
 
Tijdens al mijn projecten ben ik altijd geboeid geweest door materiaalonderzoek, de combinatie van verschillende disciplines en innovatie. Daarnaast heb ik een enorme bewondering voor ambachten, natuurlijke materialen en kennis die van generatie op generatie wordt doorgegeven.

Je deelde via #heyddw op Instagram jouw project Aoyama Jungle met ons. Kun je iets over het project vertellen?

Aoyama Jungle is een beeldhouwproject waarin drie van mijn favoriete materialen - keramiek, leer en hout - samenkomen. Het was een van mijn eerste projecten waarbij ik me afvroeg waar mijn ware passie ligt. Wat vind ik het allerleukste om te creëren, om tot stand te zien komen?

Ik heb het genoemd naar de wijk Aoyama in Tokio. Ik ben in die wijk geweest, hij is vol harmonie: tussen oost en west, modern en traditioneel, arm en rijk. Ik heb geprobeerd om die ervaring in de objecten te verwerken door verschillende ambachten en materialen in harmonie met elkaar te combineren, en objecten te maken die zich ergens tussen simplistisch en illustratief bevinden. Het was een behoorlijk priegelwerk; alle stukjes keramiek zijn met de hand uitgesneden en alle stukjes leer zijn met de hand gestikt. Ik vind het een mooi idee dat het zo veel tijd, moeite en kennis kostte om die objecten te maken, maar ze voorzien niet in een functionele behoefte. Ze zijn er gewoon, op hun eigen grappige manier, misschien vrolijken ze wel iemand op.

Waar vind je inspiratie?

Ik heb door de jaren heen geprobeerd om van elke discipline zo veel mogelijk te weten te komen; ik heb allerlei referenties verzameld en vastgelegd. Ik vind het leuk als er iets vanuit een volledig andere hoek op mijn pad komt en dat dat vervolgens een plek in mijn project krijgt. Ik kijk ook graag naar het verleden, hoe onze technologie en productie in de loop van de tijd is ontwikkeld en of er misschien iets is uitgehaald wat we weer kunnen toevoegen en in ere herstellen.

We zijn gefascineerd door jouw (visueel zeer aantrekkelijke) Instagram account, Car Handles. Kun je daar iets over vertellen?

@carhandles is een lopend project dat ik een paar jaar geleden heb opgezet, toen ik met mijn studie Industrieel Ontwerpen begon en ik in plaats van in 2D, in 3D moest gaan denken. Driedimensionale esthetiek vereist een totaal andere manier van denken en kent nieuwe instrumenten en een ander leertraject. Ik moest er enorm aan wennen, maar dit conflict tussen tweedimensionaal en driedimensionaal denken fascineerde me. Ik wilde daar iets mee, en vertaalde het in een persoonlijk project dat ik bij mijn leerproces kon voegen en waar ik gedachtes en ideeën die tijdens mijn studie industrieel ontwerpen opkwamen, in kwijt kon.

Ik maakte er een typologisch project van, geïnspireerd door de fotoseries van het echtpaar Bernard en Hila Becher. De handgreep van een autodeur is een alledaags, functioneel object: hij is er als we hem nodig hebben, maar verdwijnt ook meteen weer uit ons zicht. Ik vond dat interessant, want tijdens mijn studie realiseerde ik me opeens hoeveel tijd en moeite er met zo'n ontwerp gemoeid is. Het project loopt nog door op Instagram. Ik weet niet wanneer het stopt, want ik leer er nog iedere dag iets nieuws van: soms hoe ik een project moet voortzetten, soms iets over design en morfologie, maar ook hoe ik iets waardevols kan creëren op basis van de gekke gedachten die soms in me opkomen.

Je komt uit Israël en verhuisde naar Nederland voor je studie aan Design Academy Eindhoven. Wat was de grootste verandering?

Het was een behoorlijk groot contrast; mijn studie in Israël was heel erg gericht op hoe je een bekwaam productontwerper wordt en welke vaardigheden je daarvoor nodig hebt, terwijl in Nederland en op de Design Academy een meer relaxte, conceptuele benadering wordt gehanteerd. Ik moest daar echt aan wennen, maar uiteindelijk vond ik die vrijheid om te creëren en experimenteren heerlijk. Ik vond het ook leuk dat er zo veel talentvolle studenten uit allerlei verschillende landen op de Design Academy zaten. Echt een fantastische ervaring en ik wil heel graag nog een keer terug.

Als je iemand mocht kiezen om mee te werken (een ontwerper, politicus, kunstenaar, wetenschapper, of iemand anders), wie zou je kiezen en waarom?

O, dat is een goede vraag... Het idee om met een ervaren ambachtsman mee te lopen, spreekt me aan. Het is echt geweldig als je kunt leren van iemand die zijn/haar leven aan een ambacht of een techniek heeft gewijd. Ik denk dat het de beste manier is om vaardigheden echt te leren en te verdienen. Een andere interessante samenwerking die ik wel zou willen meemaken is met een luxe merk dat echt luxe, serieuze, goed gemaakte producten produceert. Dan zou ik graag de jongen zijn die een speels tintje aan hun objecten geeft, waardoor ze wat vriendelijker en minder serieus zijn. Ten slotte ben ik erg onder de indruk van wat Jaime Hayon creëert, en ook van zijn benadering en de manier waarop hij zijn ontwerpproces beschrijft. Hij schijnt ook een obsessie met goede koffie te hebben, dus ik ben helemaal overtuigd.

Wat voor invloed heeft de coronaviruspandemie tot nog toe op je werk gehad? Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar?

Nou, net als bij iedereen, liep ook mijn afgelopen jaar wat anders dan gepland natuurlijk, op zijn zachtst gezegd. Ik heb veel projecten niet volgens het oorspronkelijke plan kunnen afronden, ik heb geleerd om het rustiger aan te doen en mijn eigen verwachtingen los te laten. Maar als ik er wat langer over nadenk, dan zie ik de pandemie ook wel als een soort renaissance. Ik had het gevoel dat we door het gebrek aan sociale contacten en lichamelijke aanrakingen van onze producten en de objecten om ons heen verlangden dat ze die leegte vulden. Na dat jaar ben ik gaan proberen mijn werk persoonlijker te maken, met meer karakter, minder strak en serieus, maar zachter en rijk in detail en materiaal.

Als je jezelf een vraag zou kunnen stellen voor dit interview, wat zou die dan zijn? En wat zou je antwoord zijn?

Ben je ontwerper? Kunstenaar? Ambachtsman? Wat ben je? Dat zou ik zelf ook wel graag willen weten.

Heb je verder nog nieuws dat je met de DDW-community zou willen delen?

Ik ben momenteel op zoek naar iets nieuws, het liefst in Japan of Europa, dus als iemand iets weet, dan hoor ik het graag! Stuur me een berichtje op @roeeby.

Hey ontwerper! Wil jij ook worden gefeatured op onze website? Gebruik #heyddw bij je Instagram posts en wie weet ben jij de volgende!