(Archief) Last Fall

-

Sander Hagelaar streeft ernaar om mensen objecten te laten ervaren in plaats van te aanschouwen of te bezitten. Het is een reactie op de moderniteit waarin consumeren en materialisme centraal staan. Door de eigenschappen fragiliteit, kwetsbaarheid en tijdelijkheid aan een object toe te wijden krijgt het een menselijke kant. De communicatie tussen mens en object op deze manier directer en waardevoller is.

Met Last Fall wil mensen tijdelijkheid laten ervaren als iets moois, en hen hiermee de kunst van het verliezen meegeven. Last Fall probeert bij het publiek een staat van contemplatie te creëren. Die lijkt op het kijken naar een vlam, waarbij het onderbewustzijn patronen bedenkt en projecteert op het ongrijpbare. Op deze manier kan Last Fall een positieve invloed hebben op de gemoedstoestand en het welzijn van de kijker.

Last Fall is een donkere ruimte die transformeert wanneer er zeep schermen uit het ‘niets’ komen. De zeep schermen werken als spiegels waarin alle kleuren te zien zijn. Het is een tijdelijke ruimte gecreëerd door natuurlijke effecten, die zich om de toeschouwers heen vormt. Zwaartekracht zorgt ervoor dat de schermen één voor één weer verdwijnen.