(Archief) Pieces for Flute

Pieces for Flute

Wat beweegt een fotograaf om blokfluiten te fotograferen? Met blokfluiten is het qua vorm toch allemaal ‘recht toe, recht aan’? Als je goed kijkt naar een blokfluit is er toch wel het één en ander aan te beleven. De verschillende kleuren van het hout, de kleine variaties in vorm, de zwarte gaten en soms de mooie houtbewerking van het mondstuk. Wanneer een stukje blokfluit opeens een pijp kan zijn, zwarte gaten als stippellijnen een wandelingetje gaan maken en kleine stukjes in verstek gezaagde blokfluit op snavels of vogelhuisjes gaan lijken, onstaat er ruimte voor nieuwe vormen. Maar laten we bovenal niet vergeten dat je op een blokfluit ook kunt fluiten. Geen gewelddadige klanken maar lichtzinnigheid ten top. Fluiten heeft iets lyrisch en precies dit in combinatie met de ogenschijnlijke starheid van de rechte vorm geeft een motivatie om de blokfluit als het ware te ‘doorbreken. Dit figuurlijke doorbreken is de uitdaging waar de kunstenaar zich toe dient te verhouden. Beeldpoëzie is het gevolg. Er ontstaat een beeld, een sculpturaal beeld wat wordt gefotografeerd. De fotografie is hier de getuige van het uiteindelijke eindresultaat.