(Archief) The Rainbow and the Air

Een verbinding met het onzichtbare

In veel mythologieën is de regenboog een verbinding tussen de mensheid en het immateriele. Een boodschapper van de goden of een brug tussen hemel en aarde. In de mythologie van klimaatverandering is de regenboog opnieuw een verbinding tussen de mensheid en datgene wat we niet kunnen zien: Luchtvervuiling.

Luchtvervuiling wordt gemeten door de regenboog.

Een spectrograaf is een instrument dat doormiddel van een diffractierooster het licht breekt in al zijn kleuren. Elk deeltje in de lucht reflecteerd en absorbeerd verschillende golflengten van het lichtspectrum. Hierdoor kunnen de deeltjes in de lucht worden geïdentificeerd.

Meetinstrumenten zijn de gereedschappen die we gebruiken om onze omgeving te begrijpen. Vroeger vervulden mythen die rol. Door verhalen, rituelen en symbolen, konden mensen zich verhouden tot hun wereld.
Mythen werden geuit in culturele gebeurtenissen waardoor mensen op een lokale manier betrokken waren. In tegenstelling tot wetenschappelijke data, dat maar moeilijk wordt verteerd.
Om een cultuur te worden die de uitdagingen van klimaatverandering begrijpt, moeten we mensen betrekken door verhalen, ervaringen en esthetiek. We moeten het mythische omarmen.

Door de regenboog naar de lucht kijken.

Deze voorstellen voor spectrografen meten luchtvervuiling en laten de regenboog zien die normaal alleen in het instrument zit. Ze zijn bedoeld als een andere esthetische ervaring voor het meten van luchtvervuiling, waarbij wordt teruggekeken naar een traditie van regenboogverhalen.
Ze bevragen hoe we meetinstrumenten ervaren, naast de data die ze produceren. Hierdoor worden ze een combinatie van wetenschappelijk gereedschap en een mythisch artefact.