GREENHOUSE

De constructie

Voor de constructie heb ik houten balken gebruikt van oude Aalsmeerse kassen. Het glas kwam uit dezelfde kassen, maar die heb ik omgesmolten in een glasoven. Ik heb een vloeibaar glaspigment ontwikkeld uit roest en het tussen de platen gesmolten. Roest doet alsof het niet beweegt, maar wanneer je wegkijkt, begint het te druipen en te vloeien. Als je een druppel van het vloeibare roestpigment een tijdje laat staan, beginnen roestige kristallen te groeien. Door een oude kas te reconstrueren en de roest in het glas te verwerken, wordt de overwoekerende kwaliteit van roest zichtbaar.

Kassenbouw en Bloementeelt

In mijn artistieke praktijk maak ik het zwarte en vloeibare roestpigment van oude roestige spijkers en schroeven. Vervolgens smelt ik het tussen twee glasplaten in een glasoven op ongeveer 800°C. Terwijl het glas samensmelt, fixeert het de zwarte roest, die begint te koken en te druipen. In de oven verandert de roest van kleur door de hitte—van zwart naar verschillende tinten terracotta. De vormen van roest, gecreëerd door de hitte in de oven, geven elke plaat een andere vloeibare uitstraling. De kas is niet alleen een ode aan de geschiedenis van Aalsmeer, maar bevat ook een element van kritiek op de vervuilende industrialisatie van de hedendaagse kassenbouw en bloementeelt. Bovendien presenteert de overwoekerende kracht van roest een beeld van vergankelijkheid.

U bent welkom om de kas te betreden en door deze rode en lichte ruimte te lopen om de roest te zien, gevangen in het glas. De kas is 3,80 meter lang, 2,50 meter breed en 2,80 meter hoog.
]
Het betreden is echter op eigen risico en wees voorzichtig: sommige stukken glas kunnen nog scherp zijn.

Wat ik doe

Met de nieuwsgierigheid van een wetenschapper onderzoek ik natuurlijke processen, hun verhalen en betovering. Als een alchemist transformeer, extraheer of versmelt ik deze chemie. Ik extraheer pigment uit planten, smelt zand om tot glas en transformeer roest tot druipende rode vormen in glas. Ik ben geïnteresseerd in waar wetenschap grenst aan magie, het vlak waar we te weinig weten om het te begrijpen maar het wel kunnen opmerken.
In mijn werk komt soms een sensuele aard naar voren, waarbij ik natuurlijke pigmenten en hun biochemische relatie met het menselijk lichaam onderzoek. Ik maak pigmenten van materialen die ik tijdens wandelingen verzamel en experimenteer met oxides van oude metalen, vermalen gesteentes en plantaardige kleurstoffen.
Ook ben ik geïnteresseerd in de queerness van de natuur, die ik zie als iets grenzenloos en vloeibaars. Denk aan het druipen van glas, het lekken van roest en de smakelijke, haast sensuele kleuren van bloemen en planten. Met mijn alchemie vertroebel ik het koloniale raster van de wetenschap wat de wereld verdeelt in verschillende groepen zoals diersoorten en kerndeeltjes. Zo breng ik mijn publiek in verwondering voor de niet menselijke natuur.