Carbyon heeft vier jonge ontwerpers uitgenodigd om hun CO2-afvangmachines te visualiseren. Van door de natuur geïnspireerde ontwerpen die opgaan in de omgeving tot gedurfde concepten die de technologie en het afvangproces benadrukken—elk concept biedt een unieke kijk op een duurzame toekomst.
Net zero bestaat niet zonder ook CO2 te verwijderen.
Wij mensen stoten jaarlijks 40 miljard ton CO2 uit. De concentratie van CO2 in de atmosfeer is nu het hoogst in 2 miljoen jaar. Het steeg van 280 ppm vóór de industriële revolutie tot 420 ppm in 2022. En het blijft maar stijgen. De wereldwijde CO2-uitstoot moet tegen 2050 netto nul zijn. Maar zelfs als we dat halen, warmt de aarde op en blijft ze opwarmen. Het zal niet genoeg zijn om enkel onze uitstoot te verminderen; we moeten ook CO2 uit de atmosfeer verwijderen. Net zero bestaat niet zonder het verwijderen van koolstofdioxide.
Wat als we de tijd zouden kunnen terugdraaien? Wat als we koolstofdioxide op een goedkope, duurzame manier kunnen afvangen en permanent op te slaan of opnieuw te gebruiken als grondstof?
Carbyon is een Nederlandse startup die Direct Air Capture-machines ontwikkelt die CO2 rechtstreeks uit de lucht kunnen afvangen. Ze hebben een baanbrekende technologie ontwikkeld waarmee CO2 binnen enkele minuten kan worden opgevangen, terwijl bomen en andere natuurlijke materialen jaren nodig hebben om dezelfde hoeveelheid CO2 vast te leggen.
Deze technologie vraagt om designers
Carbyon ontwikkelt op het moment haar eerste prototypes en onderzoekt hoe hun oplossing voor CO2-afvang er op verschillende locaties uit zou kunnen zien. In samenwerking met het What if Lab van de Dutch Design Foundation nodigden ze vier jonge ontwerpers uit om “toekomstconcepten” voor de buitenkant van de machines te ontwikkelen.
Elke ontwerper benaderde het vraagstuk vanuit hun eigen perspectief:
Lotte Wigman zag de potentie van de machines om een bijdrage te leveren aan lokale ecosystemen door een CO2-afvanginstallatie in de woestijn om te toveren tot een oase vanuit het opgevangen water.
Joshua Holetz richtte zich op het laten opgaan van de machines in hun omgeving, door middel van organische vormen, modulariteit en lokale materialen, waardoor ze harmonieus in het landschap passen.
Yotam Sion liet zich inspireren door watertorens en transformeerde de machines in iconische "vriendelijke reuzen" in het landschap.
Joris Zandbergen onderzocht de interne processen en maakte de luchtstromen zichtbaar om de actieve CO2-verwijdering van de machine te benadrukken.