Colifichets

De taal van couture

In Colifichets raakt klei aan textiel, als een herinnering in de hand. Mijn manier van werken is niet veranderd: ik denk nog steeds in collecties, laat het materiaal spreken, volg bewegingen zonder vooropgezet plan. Wat ik ooit leerde in de mode, draperen, spelen, herhalen, vormt nog altijd het fundament, alleen het medium is veranderd. Klei biedt mij de ruimte om vast te houden wat anders zou vervagen: de zachtheid van een plooi, de spanning van een naad, de stilte tussen twee gedachten. In deze werken zoek ik niet naar perfectie, maar naar gelaagdheid in vorm, in gevoel, in materiaal. Met kralen, draad en textiel ontstaat een fluisterend gesprek tussen traditie en intuïtie. De titel Colifichets, geleend uit het Frans, verwijst naar kleine sierobjecten, een knipoog naar het fragiele, het versierde, het vergeten detail dat zich stil maar krachtig manifesteert.