We leven in post-humane omgevingen. Onze wens om voorbij fysieke en mentale grenzen te presteren en de dood te trotseren, met inzet van alle denkbare middelen, maakt ons tot cyborgs. Daarnaast is wat we eten, waar we ons bevinden, met wie /wat we interacteren, bepalend voor wie we zijn.
We leven in post-humane omgevingen. Onze wens om voorbij fysieke en mentale grenzen te presteren en de dood te trotseren, met inzet van alle denkbare middelen, maakt ons tot cyborgs. Daarnaast is wat we eten, waar we ons bevinden, met wie /wat we interacteren, bepalend voor wie we zijn. Immers, met onze smartphones zijn we vaak intiemer dan met de partners met wie ons leven en werk delen. Face filters op social media hebben effect op onze gemoedstoestand en plastics in het milieu interacteren met onze microben en hormonen. En nu we steeds meer hybride zijn (fysiek en digitaal) leven we niet één maar meerdere levens.