Op automatische piloot ga je door het leven. Je werkt de dingen af van je to-do lijst. Zo snel en efficiënt mogelijk, want je moet door naar wat er op de planning staat voor de volgende dag.
En de dag daarna, en de dag daarna, en de dag daarna.
Maar wacht.
Vertraag...
Waarom vertragen?
In mijn werk nodig ik je uit om te vertragen om zo een tegenbeweging te geven aan de obsessie met efficiënte productiviteit. Doordat de samenleving is ingericht op zo efficiënt en productief mogelijk bezig te zijn, ligt het tempo waarin we leven enorm hoog. Dit tempo lijkt noodzakelijk om het ultieme doel, oneindige (economische) groei, te bewerkstelligen. Dit is echter schadelijk voor zowel mens als natuur. Een klimaatcrisis, en een eenzaamheidscrisis, zijn het gevolg.
In mijn project focus ik me op de eenzaamheidscrisis. Is er een mogelijkheid om te midden van deze chaos te vertragen en vanuit die vertraging opnieuw een verbinding aan te gaan? Een nieuwe verbinding met zowel onze omgeving, elkaar, als onszelf. Activiteiten die deze verbinding door middel van vertraging teweegbrengen, noem ik ‘slowductive’.
Interactieve performances
Voor mij is handwerk de belichaming van ‘slowductive’ en speelt een rol in alle performances die ik voor dit project heb ontworpen. Het repetitieve en daardoor meditatieve karakter van handwerk heeft een vertragend effect. Daarnaast gaat het karakter van handwerk; het herstellen van iets ouds, automatisch in tegen de snelheid van de huidige maatschappij die voornamelijk is gericht op het consumeren en produceren van iets nieuws. Op deze manier krijgt handwerk een activistisch karakter dat perfect dient voor de tegenbeweging die ik wil creëren.