(Archief) WovenBodies

Huid

De menselijke huid speelt vaak een belangrijke rol in mijn werk. Door de toegepaste vraag van de verzamelaar ben ik op zoek gegaan naar
manieren om de tactiele kwaliteiten van de menselijke huid naar textiel te vertalen. Ik heb verschillende textiele werkvormen onderzocht en
uitgeprobeerd, waaronder weven, quilten en borduren en een veelvoud aan technieken gecombineerd, zowel analoog als digitaal.

Turing pattern-effect

De theorie die Turing in de jaren 50 van de vorige eeuw formuleerde, verklaart hoe patronen kunnen ontstaan op basis van stoffen met een
remmende en een activerende werking. Deze patronen kunnen zich vervolgens uitten als strepen of vlekken op de vacht van een dier, maar
ook als ribbels in het gehemelte van een muis. In alle gevallen gaat het om patronen die zich geleidelijk ontwikkelen.
Het effect van deze patronen versterkt zichzelf: daar waar door een kleine disbalans een overschot van de activerende stof aanwezig is, zal er
uiteindelijk steeds meer van de activerende stof aanwezig zijn. Daaromheen wordt de productie juist afgeremd. Er ontstaan kleine eilandjes:
vlekken, strepen, of ribbels. Hoe deze patronen er precies uit zullen zien, hangt helemaal af van de vorm en de grootte van het oppervlak
waarop de patronen zich vormen.

Werkwijze

Binnen mijn werk is het voor mij een uitdaging om de technieken die ik gebruik op een dergelijke manier in te zetten dat de uitkomst niet
volledig uit mijn eigen handen komt. Bijvoorbeeld door een onverwachte rimpeling die in de stof ontstaat omdat de stof zich samentrekt, of
door het gebruik van stoffen die krimpen om patronen in een vervolgstap te manipuleren en een 3-D effect te creëren. In deze manier van
werken zou je net als bij Turing kunnen spreken van twee verschillende krachten die door interactie iets in beweging zetten. In die zin is de
theorie van Turing een mooie metafoor voor mijn eigen werkwijze.Voor Woven Bodies heb ik choreograaf Sedrig Verwoert gevraagd om een choreografie te creëren met als uitgangspunt lichamen die met
elkaar vervlochten zijn. Een bewegende massa huid en lichamen opgebouwd uit dansers met verschillende achtergronden. De
gecombineerde lijven stralen anonimiteit uit doordat de hoofden weggedraaid blijven van de camera. De inspiratie voor dit beeld is te
danken aan het werk van de Noorse beeldhouwer Gustav Vigeland.