(Archief) ENCOUNTER#9, superhero or design zero?

Een beeldend onderzoek naar de rol van de social designer in de zorg

Steeds vaker spelen ontwerpers een rol in de zorg. Ze richten zich bijvoorbeeld op de mens achter de aandoening, hanteren een holistische aanpak of trainen (toekomstige) zorgprofessionals. Toch is de combinatie van design en zorg niet vanzelfsprekend succesvol. Er zijn valkuilen en onverwachte uitdagingen die vragen om aanpassingsvermogen en wederzijds begrip.

ENCOUNTER#9 werpt een kritische blik op het gebruik van design in de ouderenzorg. Met humor en ironie positioneert ontwerper Joost van Wijmen zich als de anti-superheld. Hij onderzoekt de betrekkelijkheid van falen en succes en laat zien hoe veelbelovende theorie zich verhoudt tot de vaak weerbarstige praktijk.

De weerbarstige praktijk

Het project bestond uit een serie ontworpen ontmoetingen tussen ouderen en jongeren in opleiding tot welzijnsprofessional. De realisatie van het project verliep anders dan verwacht. Iedere betrokkene had eigen ambities, doelen, mogelijkheden en opdrachten. Allen maakten er het beste van. Maar de praktijk was grillig, gecompliceerd en liet zich nauwelijks sturen. Door het ontwerpperspectief te combineren met reflecties van deelnemers, partners en andere betrokkenen - die op hun beurt hun eigen rol als superheld in beeld brengen - ontstaat een meerstemmig beeld van de complexe werkelijkheid van (social) design binnen de zorg. In het durven leren van deze complexe realiteit zit de werkelijke waarde van dit project.

Mindset: wendbaar, verantwoordelijk en lerend

Wat zijn de uitdagingen voor ontwerpers binnen de gezondheidszorg? Waarmee worden professionals in de gezondheidszorg geconfronteerd in een ontwerpproces? De impact van social design in de zorg neemt vele vormen aan. Het is belangrijk om samen te onderzoeken wat we kunnen verwachten en welke resultaten adequaat zijn.