In het textiel van Paulien Ribbens worden herinneringen uit haar kindertijd opgeblazen. Gebeurtenissen en ervaringen worden gedramatiseerd of juist geminimaliseerd en gecombineerd met verschillende andere situaties. Zo ontstaan kleurrijke, absurde en misschien wel verwarrende scènes, met in de hoofd
Er zit een gat in mijn hoofd
Het draait in haar artistieke werk niet om traumatische herinneringen. Veeleer staat de eenvoud van het alledaagse centraal, waarin humor en vreugde opduiken. Net die doodnormale dingen zijn voor een kind vaak erg spannend. Het is dus eerder een idyllisch beeld van het kinderleven, met af en toe kleine pijnen en teleurstellingen die heel groots aanvoelen. Een periode waarin, als je erop terugblikt, de dilemma’s, moeilijkheden en problemen niet groter waren dan je duim. Paulien Ribbens neemt opnieuw de positie van haar zesjarige zelf in en bouwt vanuit dit perspectief het verhalende textiel op.