Joes en Manon gebruikten een interactief diner als aanjager voor een gesprek over een van de grootste taboes: seksualiteit. Door middel van voeding probeerden zij dit intieme onderwerp uit de taboesfeer te halen en maakten zij seks bespreekbaar. In Natlab op Strijp-S, creëerden ze een gezellige setting met muziek, video, een kas en een bar. Op een ongedwongen wijze konden de twee ontwerpers praten over seksualiteit, de normen en het gedrag die ermee verbonden zijn. Ze stelden het programma samen met onder andere Rutgers, de Nederlandse autoriteit op het gebied van research en seksualiteit, en andere ontwerpers als Thieu Custers, Nienke Helder en Circus Engelbregt.
De ontwerpers gebruikten de bijzondere wijze van opdienen en de ingrediënten van het diner om op een toegankelijke manier een gesprek te starten over allerlei facetten van seks
De gasten werden uitgedaagd actief deel te nemen aan het gesprek en mee te denken over intimiteit, geslacht, liefde en identiteit. Niet alleen moesten de gasten nadenken over hun eigen genderidentiteit door aan het begin van de avond te kiezen om man, vrouw of ‘hen’ te willen zijn, maar vervolgens werden ze ook aan het denken gezet over de bijbehorende stereotypes door mannelijk On Top bier of vrouwelijke wijn te willen drinken. Het diner was bereid met kruiden uit de kas, geteeld op fosfaatvrije grond. Dit fosfaat, nodig om te groeien, werd gewonnen uit urine afkomstig van de bezoekers.
Andere lichaamsstoffen die normaal ook als taboe worden gezien, waren ook onderdeel van het diner. Zo kon je je brood besmeren met bloed, sperma en urine uit een set medische spuiten. Hoewel aan het begin ongemakkelijk, bleken de spuiten saffraan bouillon en gazpacho van biet te bevatten. De ontwerpers gebruikten de bijzondere wijze van opdienen en de ingrediënten van het diner om op een toegankelijke manier een gesprek te starten over allerlei facetten van seks, van klaarkomen tot besnijdenis en schaamlipcorrecties. Een diner om niet snel te vergeten.