(Archief) 1000 Hours

De regel van het licht

Sinds de 19e eeuw, met de introductie van de gloeilamp, is de mensheid een stap dichter bij het beheersen van de tijd gekomen. Door de daglichturen te behouden en te verlengen, zijn we niet langer afhankelijk van zonlicht en hebben we volledige controle over onze agenda. Maar toen we ons bevrijdden van de zonnecyclus, werden we erg afhankelijk van gloeilampfabrikanten. In 1924, met de ontwikkeling van technologie en industrie, werd de gloeilamp zeer efficiënt en duurzaam, wat leidde tot een dramatische daling van de verkoop. In december van datzelfde jaar kwamen vertegenwoordigers van de 10 grootste gloeilampfabrikanten bijeen in Genève en richtten het Phoebus-kartel op - een wereldwijd toezichthoudend orgaan voor de gloeilampproductie.

Samen ontwierpen de kartelleden een gloeilamp met een relatief korte levensduur van 1000 uur - een sterke vermindering ten opzichte van de 2000 uur die voorheen gebruikelijk was. Door dit te doen, formuleerde het kartel een nieuwe industriële strategie die nu bekend staat als "Geplande Veroudering", die de economische belangen van fabrikanten dient terwijl waardevolle natuurlijke hulpbronnen worden geëxploiteerd.

Hoewel het kartel maar tot de jaren 1930 standhield, is de erfenis van geplande veroudering nog steeds een wijdverspreide strategie die wereldwijd door merken en bedrijven wordt gebruikt. Vandaag de dag worden manipulaties die de levensduur verkorten steeds geraffineerder en moeilijker te detecteren. Daardoor werd de gloeilamp niet alleen een symbool van innovatie en technologische ontwikkeling, maar ook van het misbruik van design - om de economische belangen van fabrikanten te dienen en zo de relatie tussen consumenten en hun producten te dicteren, zodat continue consumptie gegarandeerd is.

Als tegenreactie op deze strategie probeert het project de macht terug te brengen in de handen van de consument, met behulp van 10 keramische vaten die fungeren als ampullen voor het bewaren van daglicht - een term die in de verlichtingsindustrie wordt gebruikt om de kleurtemperatuur van middaglicht te beschrijven. Elke ampul bevat een specifieke daglichtkleur glazuur, afkomstig uit elk van de landen die lid zijn van het kartel. Om de tinten te kunnen zien, zoals een spaarvarken, moeten de ampullen worden gebroken.