Casper Braat's "Forever" beeldhouwserie richt zich op de wegwerpcultuur van moderne huishoudelijke apparaten. Door kapotte apparaten te integreren met marmer en goud, creëert Braat een symbolisch kerkhof. Dit project bekritiseert consumentisme en nodigt uit tot reflectie op duurzaamheid.
Wegwerpcultuur
In de hedendaagse consumptiemaatschappij staat gemak centraal, wat leidt tot een overvloed aan goederen die gericht zijn op het vereenvoudigen van het leven. Huishoudelijke apparaten zijn een perfect voorbeeld van deze trend. Echter, door wereldwijde vraag en een cultuur van replicatie lijden deze apparaten vaak onder gestandaardiseerde esthetiek en matige mechanica. Hun korte levensduur leidt onvermijdelijk tot afval, waardoor een cyclus van verspillende consumptie in stand wordt gehouden.
Paradoxale relatie met consumptie
Casper Braats doorlopende "Forever" sculpturenserie vormt een krachtig commentaar op deze wegwerpmaatschappij. Braat transformeert deze wegwerpbare apparaten tot duurzame monumenten door ze uit marmer en goud te vervaardigen, waardoor ze een blijvende uitstraling krijgen die sterk contrasteert met hun voorbijgaande functionaliteit. Elke sculptuur staat symbool voor de paradoxale relatie van onze samenleving met consumptie—een viering van het heden ten koste van duurzaamheid voor de toekomst.
Symbolen van reflectie en kritiek
In tegenstelling tot eerdere edities van de "Forever" tentoonstelling, waarbij sculpturen individueel op sokkels stonden, presenteert "Defect" - de laatste installatie - een samenhangende installatie. Hier versmelten de sculpturen naadloos met kapotte huishoudelijke apparaten, wat een symbolisch kerkhof van verouderde technologieën creëert. Braats nieuwe serie marmeren objecten combineert traditioneel vakmanschap met moderne digitale technieken, wat resulteert in technisch complexe sculpturen die de kijker doen nadenken over hun constructiemethoden.
Braats werk nodigt ons uit om de gevolgen van onze consumentistische neigingen te overdenken en te confronteren, terwijl het tegelijkertijd reflectie uitlokt over de intersectie van kunst, technologie en duurzaamheid. Met zijn serie biedt hij een visie op een toekomst waarin de artefacten van onze wegwerpmaatschappij worden omgezet in blijvende symbolen van reflectie en kritiek.