Het doel van Getting Our Shit Together is het optimaliseren van koeienpoep tot een 3D-paste-printer filament, met als einddoel het 3D printen van bewoonbare huizen. Het is een speculatief project waarmee zowel het stikstof probleem als het woningen tekort in Nederland wordt aangepakt.
Het probleem is de oplossing
In Nederland is een overvloed aan melkkoeien, die overweldigende hoeveelheden mest produceren. Bovendien heeft de enorme stikstofuitstoot van de Nederlandse landbouw de bouw van huizen stilgelegd tijdens de huidige woningnood. Door 3D-geprinte huizen van koeienmest te maken, wordt het probleem de oplossing.
We verzamelden koeienpoep van een lokale boerderij buiten Amsterdam. Aan de mest zijn verschillende bindmiddelen en vulstoffen toegevoegd om de filamenteigenschappen te optimaliseren. Uiteindelijk leverden drie recepten veelbelovende resultaten op. Het waren combinaties van koeienmest met de bindmiddelen methylcellulose, natriumalginaat en xanthan, met toevoegingen van calciumcarbonaat, tapiocazetmeel en glycerine. Nadat we een 3D printer tot een pastaprinter hadden gehackt en de instellingen in de Rhinoceros en Grasshopper software hadden aangepast, waren we in staat om een miniatuurhuis van koeienmest te 3D printen. Met dit project hebben we zodoende een proof of concept ontwikkeld voor het 3D printen van huizen uit koeienmest, wat veelbelovende mogelijkheden biedt voor verdere ontwikkeling.