(Archief) Regrowth

regrowth - het verband tussen computational design en restmaterialen uit de houtindustrie

"regrowth" verkent het verband tussen computational design en het gebruik van restmaterialen binnen de hout- en bosbouwindustrie. Door middel van digitale technologieën wordt hout bekeken in zijn natuurlijk gegroeide vorm, in plaats van het te zien als een lineaire, gestandaardiseerde eenheid.

De ontwikkelde geometrieën worden nauwkeurig bestudeerd en geanalyseerd om voordelen te halen uit hun formele en constructieve eigenschappen.

De vorm en de constructie van de meubelen passen zich aan de natuurlijke groei en geometrie. In plaats van de boom takken af te hakken, wordt er een minimaal invasief process gebruikt met behulf van digitale technieken en fabricatie methoden.

De natuurlijk gegroeide vormentaal, die vaak als inspiratie dient voor meubel ontwerp, wordt niet uitvoerig geïmiteerd, maar telkens met een consistent en duurzaam manier uit de natuur gehaald.
regrowth laat op levendige wijze zien hoe computer gereedschappen en digitale fabricage methoden op gevoelige wijze kunnen worden toegepast op het strategische gebruik van restmaterialen.

potentials

De houtindustrie richt zich bij de huidige productieprocessen op het onderste deel van de stam. Takken en stammen die te klein, ontkleurd of krom zijn, worden meestal verbrand, versnipperd of in het bos achtergelaten. Hoewel dit afvalhout tot de helft van het houtvolume van de boom uitmaakt, heeft het veel esthetisch en constructief potentieel. Takvorken hebben vooral een hoge sterkte door hun verweven vezels. Dit type verbinding is zeer moeilijk, bijna onmogelijk na te maken. Naast de bosresten worden in de zagerij ook andere reststoffen verzameld. De ontschorste en ontschorste stammen die in de zagerij worden verwerkt, leveren tot 40% bijproducten op, zoals spaanders en zaagsel. Om het potentieel van onze hulpbronnen ten volle te benutten, worden de gevestigde industriële processen ter discussie gesteld.
Dit systeem biedt kansen aan twee benaderingen, die elk één extreem representeert in het behandelen van resthout.. De ene maakt gebruik van takken met complexe vormen, de andere van de kleine fijne deeltjes - zaagsel. In de wisselwerking tussen algoritmen en natuurlijke vormen laten deze mogelijkheden zien hoe bestaande potenties van houtbronnen kunnen worden gebruikt en als nie

aanpassing

Ontwerp is deze tijds gebaseerd op industrialisatie en standaardisatie.. In conventionele industriële processen worden ruwe materialen zwaar bewerkt om ze tot gestandaardiseerde afmetingen en vormen te brengen. Door het standaardisatieproces van materialen in vraag te stellen, verandert de aard van design. Hout wordt niet gezien als een lineaire, vormloze en eindeloze entiteit, maar in zijn natuurlijk gegroeide vorm. In een speculatief proces wordt de stap van het standaardiseren van materialen overgeslagen; in plaats daarvan wordt de vorm en de constructie van het meubilair aangepast aan de natuurlijk gegroeide geometrieën. De takken worden minimaal invasief bewerkt met behulp van digitale fabricage methoden.De natuurlijke vormentaal wordt niet uitvoerig nagebootst, maar consequent en duurzaam aan de natuur ontleend. de kracht van computationele hulpmiddelen worden gebruikt om het constructieve en formele potentieel van het materiaal, dat in de loop van honderden jaren is gegroeid, te benutten. Ontwerp- en fabricatie processen zijn niet langer statisch, maar passen zich aan het materiaal aan.