(Archief) Leftover Synthesis

leftover synthesis

"Leftover Synthesis" verkent het verband tussen computational design en het gebruik van restmateriaal uit de houtindustrie.
Houtresten die onder een bepaalde afmeting vallen worden vaak uitgesorteerd, verbrand of versnipperd. Het concept is erop gericht die restjes zo minimaal mogelijk te verwerken en hun vorm en gedaante te behouden. Een algoritmische programma past zich aan de steeds veranderende vormen van de restjes aan, die worden herschikt in de vorm van een meubelstuk en opnieuw een waardevolle grondstof worden.
De restjes bepalen de kenmerken van de stoelen. Door de grootte, het aantal en de verschillende beperkingen van de gebruikte onderdelen ontstaan er verschillende resultaten, wat elk stuk uniek maakt. Het meubel is een "assemblage" van de verschillend gevormde restanten.

multicultural

In tegenstelling tot mode- en kleurtrends, waarbij de vraag te vaak op één houtsoort is gericht, worden de meubelen gemaakt van verschillende houtsoorten: kersen, Amerikaans esdoorn en eiken. Deze aanpak is zeer efficiënt voor de hulpbronnen, aangezien monocultuur in het verleden leidde tot een snelle verspreiding van plagen en dus tot de uitsterven van veel boomsoorten.
Het gebruik van reststukken bepaalt de kenmerken van de meubelen en vormt een gemengde cultuur die doet denken aan een bos met verschillende boomsoorten.
Bovendien worden tussenstappen in de productie, zoals het verlijmen van een plank, overgeslagen en worden de reststukken slechts minimaal direct verwerkt tot meubels. Door de archetypische vorm van de meubels ligt de nadruk op de gegenereerde patronen van de restjes. De vorm en combinatie van de leftovers worden op indrukwekkende wijze in beeld gebracht.
Deze vormen een compositie en bepalen de karakteristieken van het meubel.

over het materiaal

AM. KERS
Rijk, glad, levendig en flexibel.
Een boom van gemiddelde grootte, die een hoogte van ongeveer 20 m bereikt. Kers heeft een relatief korte omlooptijd en neemt minder tijd in beslag om volwassen te worden dan ander hardhout. Het smalle spinthout heeft een lichtroze kleur, terwijl het kernhout varieert van rijk rood tot roodbruin, en donkerder wordt bij blootstelling aan licht.

AM. RODE EIK
Warm, korrelig, taai en buigzaam.
Met een hoogte van 21 m en een diameter van 1 m is de Amerikaanse rode eik de meest voorkomende soort in de hardhout bossen van Amerika. Vernoemd naar de kleur van zijn bladeren in de herfst, heeft deze klassieke eik een lichtbruin spinthout, en een kernhout dat gekenmerkt wordt door aantrekkelijke warme rood-roze tinten.

AM. MAPLE
Licht, fijn, hard en gloeiend.
De Amerikaanse esdoorn, een nauwe neef van de Europese esdoorn en de plataan, kan een hoogte bereiken van 23-27 m, met een stamdiameter van 75 cm. De harde esdoorn is een soort met een koud klimaat en groeit het liefst in de noordelijke staten, terwijl de zachte esdoorn meer voorkomt in de gemengde loofbossen van het oosten van de Verenigde Staten.