Hoewel robotfabricatie in de architectuur meestal wordt benaderd vanuit een paradigma van efficiëntie en optimalisatie, onderzoekt de tentoonstelling Robots that Build hoe deze ook kan worden ingezet om traditioneel vakmanschap en productietechnieken te vertalen, aan te passen en te bevorderen.
Robotfabricatie in de Bouw
Binnen de context van robotfabricage is geschoold werk geenszins iets dat verouderd raakt: het vereist een gehybridiseerde workflow van mens in samenspel met machine. Vakkundig werk door ambachtslieden is dus cruciaal om een intelligente - en dus een zinvolle - vertaling van ambacht van mens naar machine te garanderen, met name als de robot fungeert als een verlengstuk van de ambachtsman. Ambacht impliceert in feite stilzwijgende kennis, dat wil zeggen een consequente, opkomende kennis die alleen kan worden ontwikkeld en overgedragen door directe betrokkenheid in het proces. Kennis als deze is niet alleen moeilijk te verwoorden, maar ook kwantitatief over te dragen, aangezien ze gebaseerd is op directe ervaring en langdurige oefening. Door extensief te werken met een materiaal en de daarbij behorende gereedschappen, ontwikkelt men een ‘gevoel’ voor het materiaal en het maakproces. Een dergelijk 'gevoel' is ook van cruciaal belang bij robotfabricage. Bijna 25 jaar na McCulloughs baanbrekende publicatie “Abstracting Craft”, onderzoekt de tentoonstelling Robots that Build de huidige staat en samenhang tussen robotfabricage en hetgeen dat conventioneel wordt gezien als ambacht.
Digitaal en Robotisch Vakmanschap
In de context van robotfabricage is geschoold werk geenszins iets dat overbodig wordt, vooral omdat robotfabricage hybride werkstromen van mens-machine processen vereist. Vakmanschap is dus cruciaal voor een intelligente en dus zinvolle vertaling van ambacht van mens naar machine, met name de robot als verlengstuk van de vakman. Ambacht impliceert in feite kleverige en stilzwijgende kennis, dat wil zeggen consequente, opkomende kennis die alleen kan worden ontwikkeld en overgedragen door directe betrokkenheid bij het proces. Een kennis die niet alleen moeilijk te verwoorden maar ook kwantitatief moeilijk over te dragen is, omdat zij gebaseerd is op directe ervaring en langdurige oefening. Door uitgebreid met een materiaal en het bijbehorende gereedschap te werken, ontwikkelt men een 'gevoel' voor het materiaal en het maakproces. Een dergelijk "gevoel" is ook van cruciaal belang bij robotisering. Bijna 25 jaar na McCullough's baanbrekende publicatie Abstracting Craft: The Practiced Digital Hand", onderzoekt de tentoonstelling Robots that Build: The Extensions of Man de huidige stand van zaken en de correlatie tussen robotisering en wat traditioneel als ambacht wordt beschouwd.
Digitale Ambachtelijke Fabricage
De objecten die in deze tentoonstelling worden gepresenteerd, zijn geproduceerd met behulp van verschillende digitale fabricagetechnieken die geïnformeerd zijn door ambachtelijke bouwpraktijken. De ambachtsman heeft een diepgaande kennis van het gedrag van materialen en kent de technieken van gereedschappen die hij hanteert. Van 3D-printen met klei, tot het robotisch wikkelen van vezels, tot de fabricage van weefselbekisting, al deze robotprocessen vereisen een kennis van materialen en handmatige experimenten ermee, net zoals de ambachtsman.
Door het samenbrengen van de meest geavanceerde en innovatieve onderzoeksgroepen die de grenzen van de fabricage van robotica verkennen (waaronder TU Eindhoven, TU Delft, ETH Zürich, Hong Kong University, Institute of Advanced Architecture of Catalonia, Karlsruhe Institute of Technology , Newcastle University, Niccolo Casas Architecture, Royal Danish Academy, Southern Denmark University, Vertico, Studio Rap, Stack3D), bevraagt deze tentoonstelling kwesties als culturele specificiteit, culturele betekenis en sociaal-culturele relevantie van robotfabricage in architectuur, ontwerp en constructie.