(Archief) Designed to die

Een urn die valt.

Steeds meer mensen in onze samenleving geven tegenwoordig de voorkeur aan crematie, wat betekent dat urnen een belangrijke plaats innemen in onze uitvaartcultuur. De ontwerpmogelijkheden van een urn worden echter vaak niet ten volle benut en ze lijken vaak bijkomstig aan een begrafenis. Toch is het voor nabestaanden van groot belang dat zij de begrafenis van hun dierbare als mooi ervaren en urnen spelen hierbij een belangrijke rol. De laatste herinnering aan een overledene mag niet achteloos worden vormgegeven, maar moet een aanwezige indruk achterlaten en het leven van de overledene vieren.

Het werk "Designed to Die" toont de creatie van een urn en benadrukt het belang van een urnenbegrafenis voor zowel nabestaanden als de overledene. De urn is gemaakt van sojawas en bestaat uit twee delen: het binnenste deel bevat de as en staat in het midden van het buitenste deel, dat op een ring boven het graf van de urn is geplaatst. Rondom het binnenste deel worden decoratieve bloemen geplaatst. De buitenste kaarsen, met maximaal vier lonten, worden boven het graf van de urn aangestoken en branden binnen 45 minuten op tot het punt waarop de urn loslaat van de ring en in het graf valt, waarmee de ceremonie eindigt. In tegenstelling tot traditionele urnenbegrafenissen vindt de uitvaartdienst nu direct bij het graf plaats, in plaats van in de uitvaartzaal. Dit nieuwe proces biedt nabestaanden de kans om hun dierbaren een waardige begrafenis te geven en hen in dierbare herinnering te houden.