Een experiment om in onvervulde behoeften te voorzien en het thuisgevoel van daklozen te verbeteren door nieuwe kamers toe te voegen in de tussenruimte van Amsterdam.
Bij deze ingrepen is gebruik gemaakt van afval dat in een circulaire manier van denken een ruimtelijke betekenis geeft.
Mijn rol als architect is om sociaal en maatschappelijke vraagstukken aan de kaak stellen. De urgentie voor groeiende groep daklozen in Nederland is hoog en het is een paradox dat Nederland zich voordoet als een verzorgingsstaat. Zolang het probleem op st
Play video