(Archief) Public Space as Catalyst for Peaceful Dialogue

Situatie. Probleem. Persoonlijke motivatie.

De afgelopen dertig jaar zijn wereldwijd meer dan zeventig miljoen mensen ontheemd geraakt, doordat ze op de vlucht moesten voor gewapende conflicten in hun thuisland. En als de directe geweldsdreiging voorbij is, blijft er een grote uitdaging liggen hoe in post-conflictgebieden een harmonieuze samenleving te laten groeien.
Sinds het gewapende burgerconflict in Moldavië in 1992 eindigde met een staakt-het-vuren, is er nog steeds weinig zicht op een echt vreedzame samenleving. Het land is etnisch en taalkundig verdeeld. Er is een wankel identiteitsbesef, de economie stagneert en vanwege corruptie is het vertrouwen in de politiek onmogelijk.
Voor mij is het pijnlijk om te zien hoe sociale spanningen mijn geboorteland in een houdgreep houden. Zolang dit niet wordt opgelost, kan het ontwikkelpotentieel van Moldavië niet worden benut. Als master interieurarchitect wil ik ontwerpen maken waarin ruimte is voor wederzijds begrip en de uitwisseling van gedachten en gevoelens. Mijn onderzoeksvraag in dit project is: Hoe kan de interieurarchitectonische ruimte na een burgerconflict een proces van verzoening in een multi-etnische omgeving stimuleren?

Onderzoeksproces. Design tool. Resultaat.

Ik ben het onderzoek begonnen met het bouwen van een waardenmatrix van diverse doelgroepen. Deze matrix maakt het mogelijk om een ruimtelijk programma te bouwen dat mensen zelfs met botsende achtergrond samenbrengt. De uiteindelijke functie van mijn gebouw is een meertalige theaterschool voor kinderen in een stadspark in Chisinau, de hoofdstad van Moldavië.
Gelijktijdig heb ik op basis van een psychologisch onderzoek geanalyseerd hoe ruimtelijke aspecten ofwel negatieve gevoelens kunnen oproepen, waardoor sociale spanning kan toenemen, of juist positieve gevoelens, die samenwerking bevorderen. Experimenteren met mock-ups en het uitproberen van diverse scenario’s hebben geresulteerd in een toolbox, met daarin een dertiental instrumenten en methodes. Deze toolbox heb ik gebruikt als richtlijn bij het ontwerpen van interieurarchitectonische ruimtes die het verzoeningsproces in een multi-etnische post-conflictomgeving stimuleren.

Samenwerking. Conclusie.

Bij dit project heb ik nauw samengewerkt met de lokale bevolking, een regisseur, een psycholoog en vredesdeskundigen. De theaterschool in Chisinau kan een katalysator zijn voor wederzijds begrip, een neutrale plek met een interieur dat mensen, ongeacht hun politieke voorkeur of achtergrond, samenbrengt. Zodat het de weg bereidt naar een vreedzame en eerlijke samenleving.