De Noorse natuur brengt Camille Paroissien op een onbeschrijfelijke manier terug naar de essentie. Het is niet enkel de pure esthetische schoonheid die haar raakt, maar ook de emoties die de grilligheid, de uitgestrektheid en de tegenstellingen in haar oproepen. Haar 'gedragen' landschap.
Een wandeling door mijn kamer van de wereld
Haar werk is geen exacte reproductie van de Noorse natuurtaferelen, maar wil vooral het gevoel van ontzetting en tegelijk bewondering, van menselijke kleinheid en mystieke natuurlijke grootsheid evoceren. De weefsels vertalen de natuurbeleving in een abstractie van vormen en kleuren, met een grote aandacht voor zowel het ruwe en koude klimaat als het warme mystieke kleurenspel dat meermaals op één dag varieert. Haar textiele werken zijn draagbaar op het lichaam als een deken, jas of sjaal. Zo wil zij duidelijk maken dat zij haar ervaring van de bijzondere Noorse landschappen en de ermee gepaard gaande emoties steeds met zich meedraagt.