(Archief) Mes Less

Wat kies jij?

Met Mes Less willen we jongeren bewust maken van de risico’s en gevolgen die het dragen en gebruiken van een mes kan hebben. Jongeren ervaren in VR een uitdagende, maar voor hen herkenbare, situatie waarbij ze uit een aantal strategieën kunnen kiezen. Vervolgens ervaren ze in de VR beleving de consequenties van de keuze die ze maken. Aan de hand hiervan gaan de jongeren met elkaar en de begeleiders in gesprek over messengeweld. Samen denken de jongeren na over hun eigen keuzes en bijbehorende gevolgen. Hierdoor worden jongeren zich bewust van de risico’s van het dragen van messen, denken ze na over alternatieven en gaan ze na wie ze kunnen benaderen in een voor hen lastige situatie.

De aanpak

Mes Less is tot stand gekomen door middel van een mix van Design Thinking en Intervention Mapping. Dat wil zeggen dat het gebaseerd is op 1) bewezen effectieve gedragsverandering strategieën en 2) inzichten over de doelgroep en de context waarin het probleem zich voordoet. Daarbij is Mes Less iteratief en in co-creatie met de doelgroep ontwikkeld. Het is ontwikkeld met en getest bij scholieren tussen de 10-16 jaar. Daarnaast is ook een oudere doelgroep gevraagd mee te denken. De groep had ervaring met justitie en messengeweld, zij konden in retrospect goed beargumenteren wat hen wel en niet geholpen had toen zij de leeftijd hadden van de beoogde doelgroep. De doelgroep heeft zo meegedacht en meegewerkt aan het opstellen van de leerdoelen, de scenario's, de dialogen en de look ‘n feel van de animaties.

De kracht van Virtual Reality

Uit onderzoek blijkt dat simulaties een goede manier zijn om jongeren te laten praten en na te laten denken over maatschappelijke kwesties, zoals messengeweld. Door middel van virtual reality kunnen krachtige simulaties worden gecreëerd waarbij de kijker visueel volledig wordt afgesloten van de fysieke omgeving waar die zich daadwerkelijk in bevindt. Doordat er op deze manier geen visuele input meer van buitenaf komt, in tegenstelling tot wanneer bijvoorbeeld op plat beeld gekeken wordt, kan de kijker getransporteerd worden naar de virtuele omgeving. Uit onderzoek blijkt dat de hersenen de virtuele ervaring op deze manier als psychologisch echt kunnen behandelen. Dit geeft de kijker het gevoel daadwerkelijk aanwezig te zijn in de ervaring. Op deze manier kunnen met behulp van VR sociale situaties na gemaakt worden, waarbij jongeren het gevoel hebben daadwerkelijk aanwezig te zijn in de situatie, waardoor ook ’echte’ reacties opgeroepen kunnen worden. Hierdoor kunnen jongeren op een hele realistische manier de consequenties van bepaalde keuzes in die situaties ervaren. Dit helpt de jongeren om in elk geval ‘twee keer na te denken’ als zij in een dergelijke situatie belanden.