![]({
"default": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/beeld-1_1725193378_1800x1010.jpg",
"tablet-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/beeld-1_1725193378_1280x720.jpg",
"tablet-small": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/beeld-1_1725193378_968x544.jpg",
"phone-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/beeld-1_1725193378_680x.jpg"
})
Het Taoïsme leert ons te kijken zonder te oordelen, en zo in het 'nu' te leven. Het heden vervliegt snel en wat we waarnemen is vaak slechts een herinnering. Dit inspireerde me om de grens tussen werkelijkheid en verbeelding te onderzoeken en vorm te geven in een object dat het 'nu' open trekt.
Taoïsme Tijd Heden
Taoïsme
Als persoon en vormgever ben ik zeer visueel en vooral observerend ingesteld. Het leren observeren zonder je gedachtestroom de vrije loop te laten gaan is wat de Chinese filosofie, het Taoïsme, ons leert. Door dit te doen leer je in het 'nu' te leven.
Tijd
Tijd kun je simpelweg indelen in het verleden, heden en de toekomst, maar het heden is zo kort van duur, dat het heden al snel het verleden wordt. Wat wij op onze vertrouwde manier observeren is niet de werkelijkheid, maar onze herinnering eraan.
Heden
Hieruit kwam ik op het concept de grens tussen werkelijkheid en verbeelding te onderzoeken en vorm te geven. Het is een object die balanceert tussen het verleden en de toekomst, waar de fijne en fragiele grens van het 'nu' open getrokken wordt en zo vatbaar gemaakt wordt voor de mens.
